Rezerwat oddalony ok. 2 km na wschód od centrum wsi. Ochroną objęto obszar lasu o powierzchni 29,83 ha, którym zarządza Nadleśnictwo Gołąbki. Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie fragmentu dobrze wykształconego lasu dębowego na siedlisku zbiorowisk grądowych ze względów naukowych, dydaktycznych oraz walorów krajobrazowych. Miejsce to cieszy się sporym zainteresowaniem, mieszkańcy gminy i sąsiednich miejscowości chętnie wybierają się tam na spacery, a nauczyciele przybywają z dziećmi na zajęcia edukacyjno–rekreacyjne. Na skraju kompleksu leśnego i rezerwatu znajduje się tajemniczy kamień z wyrytym krzyżem maltańskim i datą 1741 roku. Krzyż ten nawiązuje do krzyża greckiego, choć jego ramiona stanowią cztery promienie, rozszerzają się od środka i rozwidlają się na końcu ramion. 

Krzyż maltański, nazywany też krzyżem kawalerskim lub krzyżem cnót rycerskich jest herbem Zakonu Rycerzy Maltańskich. W dostępnych źródłach historycznych nie znaleziono żadnych wzmianek wskazujących na powiązanie ziem gminy z Zakonem Rycerzy Maltańskich. Jedna z hipotez mówi o tym, że jest kamieniem granicznym, którym oznaczano granice komandorii zakonu. W późnym średniowieczu znaczna część posiadłości zakonu znajdowała się w Świętym Cesarstwie Rzymskim, Francji, Kastylii, Aragonii oraz Portugalii, ale również w Polsce, na Węgrzech, w południowych Włoszech, Anglii oraz Danii, z pojedynczymi posiadłościami w Irlandii, Szkocji, Szwecji oraz Grecji. Przed protestancką Reformacją zakon podzielony był na siedem języków, te zaś dzieliły się na wielkie przeoraty, z których część później podzielono na przeoraty i baliwaty, te zaś na komandorie, komturie. Największym obszarem był niemiecki, na którego obszarze był Wielki Przeorat Polski obejmujący m.in. dzisiejsze tereny Wielkopolski i Kujaw.

Kamień został przypadkowo odnaleziony pod koniec lat 70. ub. w. przez grupę dzieci bawiących sie w podchody w mierucińskim lesie. Jeden z myśliwych nieżyjący już S. Wilmanowicz utrzymywał, że na terenie lasu są jeszcze dwa kamienie z rytami krzyży maltańskich.                Niestety ich lokalizacja pozostaje nieznana. 

Na przełomie lat 1966/1967 w Leśniczówce Mierucinek przebywali: wybitny aktor teatralny i filmowy Ignacy Gogolewski oraz ówczesna gwiazda telewizji polskiej, autorka programu „Tele – Echo” red. Irena Dziedzic.