W Dąbrowie jest kilka zabytkowych miejsc, które stanowią lokalną atrakcję i na pewno warto zwrócić na nie uwagę. Takim obiektem jest neobarokowy kościół w Dąbrowie pod wezwaniem NMP Królowej Polski, z wysoką wieżą zegarową. Budynek został wybudowany przez niemieckich protestantów i oddany do użytku jako zbór protestancki 19 września 1912 roku. Jest to jeden z kilku (Wszedzień, Kołodziejewo, Janikowo) zachowanych kościołów poluterańskich w najbliższej okolicy. Po II wojnie światowej w 1945 roku, świątynia została przekazana do użytkowania przez parafię rzymskokatolicką św. Wawrzyńca w Parlinie. W 1967 roku w Dąbrowie powstał ośrodek duszpasterski, a następnie W 1969 roku przekształcono go w parafię Najświętszej Marii Panny Królowej Polski.

Świątynia jest budowlą orientowaną, murowaną z cegły czerwonej, jednonawową z piętrem balkonów wzdłuż nawy oraz prezbiterium przesklepionym półkoliście. Od zachodu przylega kwadratowa wieża, nakryta baniastym hełmem zakończonym kulą z krzyżem. Pierwotnie na kościelnej wieży były zawieszone 3 dzwony. Świątynia może pomieścić ok. 1000 wiernych. Oryginalnie cały kościół zdobiły polichromie ścienne. Po dziś dzień zachowały się m.in. witraże ukazujące przymioty oraz atrybuty wiary luterańskiej (m.in. róża Lutra), które są kopiami grafik Albrechta Dürera. Na szczególną uwagę z wyposażenia wnętrza kościoła zasługują: obraz Chrystusa Siewcy z pocz. XX w. (pierwotnie umieszczony w ołtarzu głównym), dwie późnobarokowe rzeźby aniołków z XVIII w., kielich mszalny (1844) oraz 19-głosowe pneumatyczne organy Paula Voelknera z Bydgoszczy z początku budowy zboru (1912). 

W pobliżu warto obejrzeć:

 Kościół ewangelicko–augsburski (1844–45) przy ul. Kasztanowej, wybudowany na miejscu starszego drewnianego kościoła, który spalono w 1835 roku,

Budynek Apteki z końca XIX w. (dawna pastorówka) przy ul. Lipowej

Budynek dawnej mleczarni i tzw. domu listonoszy przy ul. Szkolnej,

Budynek dworca kolejowego z 1912 roku, przy ul. Centralnej (częściowo spalony i przebudowany).